Piaskownica nie moja

Coraz mnie mniej w tym wszystkim
co na zewnątrz robię , bo tu

zabawki znoszę pod Twoją piaskownicę

o kawałek ciepełka tylko proszę

Niewiele mam,

w praktyce nic

co mogło by dać spokój

Niewiele znam
w praktyce nic
sposobów wyjścia z mroku

A coraz mnie mniej w tym wszystkim

Codziennym teraźniejszym

Coraz mnie mniej i w czasie

Tym późniejszym, tym bezimiennym

O ile jeszcze dla mnie jaki jest

Niewiele wiem

W praktyce nic

co mogło by pomóc

Niewiele umiem

W praktyce nic

co mogłoby się przydać

Więc znoszę Ci zabawki pod Twoją piaskownicę

W nadziei, iż my razem zatrzymamy

Że więcej nas w tym wszystkim będzie

Ponad wszystko za upływający

Piekłu i niebu ogromny haracz płacę

By z Tobą i Ciebie

Niewiele mi

w praktyce nie wiem ile

życia w otwartej dłoni

Niewiele to
w praktyce prawie nic

Chociaż to przyjąć zechciej 

Krzysztof  Hajbowicz ... na smutno